اثر بخشی امیددرمانی ترکیبی اسنایدر و اسلامی بر بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر برنامه ی امید­درمانی گروهی (برنامه ی امیددرمانی اشنایدر به همراه امید در اسلام) بر کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش  به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394، با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. نمونه ها از بین مبتلایان به سوختگی شدید (25-60%) مراجعه کننده به بیمارستان امام موسی کاظم (ع) اصفهان انتخاب گردیدند. پس از دریافت رضایت نامه ی کتبی،  نمونه­ها به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفره­ی آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون از 8 جلسه ی دوساعتی برنامه ی امیددرمانی و گروه کنترل از دو جلسه ی غیر اختصاصی بهره­مند شدند. داده های قبل، بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله با استفاده از چک لیست و پرسش نامه ی اختصاصی کیفیت زندگی بیماران سوختگی(burn specific health scale)جمع آوری  و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، آنالیز واریانس مکرر و تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد؛ قبل از مداخله، میانگین نمره ی کیفیت زندگی بین دو گروه آزمون (16/02±155/3) و کنترل (14/6±156/8) اختلاف معنادار آماری  نداشت (0/37=p)  ولی بلافاصله بعد از پایان مداخله و همچنین یک ماه بعد ،  در گروه آزمون (9/5±176/9) به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (14/4± 156/9) بود و اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (0/001< p). همچنین آزمون آنالیز واریانس مکرر نشان داد اثربخشی آن پس از یک ماه پایدار مانده است  (38 /0=p). نتیجه گیری: امیددرمانی می تواند به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی بیانجامد؛ بنابراین بهره گیری از این روی­کرد در  کلیه بیماران مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می گردد.